لیزین یکی از اسید آمینه های ضروری است که توسط بدن حیوان سنتز نمی شود و دومین اسید آمینه محدود کننده در جیره گاو های شیری محسوب می شود. همانطور که در ساختار نشان داده شده است، لیزین دارای گروه آمینی فعال در زنجیره جانبی می باشد. زنجیره جانبی گروه ε-آمینو لیزین به راحتی تحت واکنش میلارد پیوندهای کووالانسی با سایر اسید آمینه ها و کربوهیدرات ها تشکیل می دهد. در واقع لیزین رایج ترین و شایع ترین اسید آمینه ای است که در این واکنش شرکت می کند. بنابراین پوششدار نمودن لیزین مانع از تشکیل واکنش میلارد می شود و قابلیت دسترسی لیزین برای دام را افزایش می دهد. اسید آمینه لیزین به همراه متیونین در سنتز حداکثری پروتئین شیر اثر دارد بطوری که حداکثر غلظت کازئین زمانی حاصل می شود که نسبت لیزین و متیونین مکمل 3:1 باشد. لیزین محافظت شده با افزایش فراهمی لیزین و تامین اسکلت کربنی برای سنتز کارنیتین باعث کاهش تشکیل اجسام کتونی و غلظت β-هیدروکسی بوتیرات پلاسما می شود. همچنین در حمایت از سیستم ایمنی و تقویت سیستم آنتی اکسیدانی نیز نقش دارد.

مکانسیم اثر لیزین محافظت شده

لیزین محافظت شده به واسطه دارا بودن پوشش غیر قابل تجزیه در شکمبه هنگام عبوراز شکمبه محافظت می شود. پوشش لیزین در pH اسیدی شیردان شکسته و در روده کوچک به میزان حداکثری جذب می شود.

مزایای مصرف متیونین محافظت شده

• رهایش آهسته اسید آمینه ضروری و فراهمی زیستی بالای آنها
• حداکثر جذب اسید آمینه در روده کوچک و حفاظت اسیدآمینه از تخمیر روده ای
• بهبود تعادل اسید های آمینه
• افزایش پروتئین شیر و تولید شیر
• بهبود مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل
• کاهش مشکلات متابولیکی مانند کتوز و کبد چرب
• کاهش هزینه خوراک
• کاهش سطح نیتروژن اوره ای در خون و شیر
• کاهش آلودگی محیط زیست