مس عنصر ضروری در ساختار آنزیم‌ها، تولید انرژی، متابولیسم آهن، سنتز کلاژن، تشکیل بافت همبند و تولید انتقال دهنده‌های عصبی است. این عنصر همچنین بـرای سلامت استخوان، قلب و عروق، متابولیسم لیپیدها و حذف رادیکال‌های آزاد حیاتی است.

عوارض کمبود مس در حیوانات

• بروز اختلالات تولید مثلی مانند جلوگیری از لانه گزینی جنین و مرگ و میر بالا در دوران آبستنی، به ویژه از
• دست دادن زودرس جنین گاوهای شیری و گوسفند
• کاهش ظرفیت نوتروفیل ها در کشتن استافیلوکوکوس اورئوس در تلیسه های شیری
• کاهش رشد و کیفیت تولید تخم مرغ در طیور
• بروز مشکلات استخوانی و مفاصل، مشکلات رباط و تاندون
• کاهش حساسیت حیوانات به پاتوژن های باکتریایی

مس گلیسینات

علی رغم نقش مهم عنصر مس در مسیرهای متابولیکی بدن، تأمین آن در جیره به طور معمول با استفاده از منابع غیر آلی با زیست فراهمی پایین انجام می‌شود. افزایش سطح استفاده از منابع معدنی مس به منظور تأمین سطح مورد نیاز این عنصر در بدن نیز ممکن است با کاهش راندمان جذب مس و ایجاد تداخل در جذب دیگر ریزمغذی‌ها همراه باشد. همچنین، مازاد مس دفع شده موجب بروز آلودگی‌های زیست محیطی در خاک و منابع آبی و به طور بالقوه آسیب به تنوع زیستی و اکوسیستم شده و در دراز مدت سبب ایجاد تغییر در اکوسیستم و آسیب به تنوع زیستی می‌شود.

امروزه استفاده  از مس گلیسینات به عنوان یکی از فرم های کیلاته مس ، به‌دلیل ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد ، مورد توجه قرار گرفته است.گلایسین ، کوچک ترین اسید آمینه با ساده‌ترین ساختار نسبت به سایر اسیدهای آمینه به عنوان عامل کیلاته کننده کننده مناسب برای تهیه کیلات‌های آلی به منظور تأمین بهینه عناصر ضروری جیره معرفی شده است. با توجه به اینکه زیست فراهمی کیلات مس گلاسینات در حدود دو برابر فرم معدنی آن است، این ماده را  می‌توان  در غلظت‌ ها ی پایین‌  تر، در مقایسه با منابع غیر آلی ، در جیره دام و طیور استفاده کرد و از تأثیرات مثبت آن بر رشد و سلامت دام و طیور و دفع کمتر مواد معدنی بهره‌مند شد.

آنالیز ترکیبات موجود در کیلات مس گلیسینات ۲۲٪

سرانه مصرف پیشنهادی

وابسته به شرایط سلامت حیوان، نوع جیره و هدف استفاده از محصول، میزان مناسب مصرف با توجه به نظر متخصص تغذیه یا دامپزشک تعیین شود.