روی عنصر حیاتی برای مجموعه ای از فرآیندهای متابولیکی و رشد بدن است. این عنصر در سنتز کلاژن و تشکیل کراتین در سم، پوست، پشم، مو و پر نقش دارد. همچنین، عملکرد روی در کاهش فرآیندهای اکسیداسیون، ترمیم آسیب های اکسیداتیو و تنظیم عملکرد سلولی شناخته شده است. این عنصر نه تنها در عملکرد سیستم تولید مثل و ایمنی بدن نقش مؤثری دارد، بلکه در شکل گیری ساختار بیش از 200 آنزیم به عنوان یک کوفاکتور یا ترکیب آلوستریک به کار می رود.

اثرات کمبود روی در دام و طیور

• کاهش نرخ رشد
• آتروفی بافت های لنفاوی مانند تیموس
• اختلال در عملکرد تولید مثل
• اختلال در تکثیر سلول های غضروفی
• کاهش پاسخ های ایمنی و مقاومت در برابر بیماری
• تأثیر منفی بر عملکرد فاگوسیت‌ها، کاهش فاگوسیتوز

کیلات روی گلیسینات

استفاده از فرم آلی عناصر معدنی می‌تواند از تولید کمپلکس‌های غیرقابل هضم با گروهی از ترکیبات ضد تغذیه‌ای و آنتاگونیست‌های معدنی در روده جلوگیری کرده، زیست فراهمی این عناصر را بهبود بخشیده و موجب کاهش دفع و بروز اثرات منفی زیست محیطی شود.  گلیسین، اسید آمینه‌ای با کم‌ترین وزن مولکولی و ساده‌ترین ساختار نسبت به سایر اسیدهای آمینه است. همچنین سهولت در تشکیل فرم کیلاته گلیسین با عناصر معدنی، این آمینواسید را به عنوان گزینه‌ای مناسب برای تهیه کیلات‌های آلی معرفی کرده است. کیلات روی گلاسینات با زیست فراهمی بالا و جذب روده‌ای تا حدود دو برابر بالاتر نسبت به فرم غیر آلی، گزینه‌ای مناسب جهت تأمین این عنصر در جیره دام و طیور به شمار می رود.

آنالیز ترکیبات موجود در کیلات روی گلیسینات

سرانه مصرف پیشنهادی

وابسته به شرایط سلامت حیوان، نوع جیره و هدف استفاده از محصول، میزان مناسب مصرف با توجه به نظر متخصص تغذیه یا دامپزشک تعیین شود.