اسیدآمینه های ⁺PK و فواید آن ها

آمینواسیدهای +PK شامل آمینواسیدهای ضروری هستند که غنی شده با پتاسیم آلی، اسیدهای آلی و پری بیوتیک هستند که در بهبود میزان و سرعت جذب آمینواسیدها نقش دارند که یک ویژگی متمایزکننده آن ها از سایر آمینواسیدهای رایج است. اسیدهای آلی موجب بهبود یکپارچگی روده، افزایش تکثیر سلول های اپیتلیال روده و افزایش ارتفاع پرز شده و در نتیجه سطح جذبی دستگاه گوارش را بهبود می دهند. همچنین پری بیوتیک ها باعث بهبود مورفولوژی دستگاه گوارش حیوان می شوند. بهبود رشد پرز و توسعه کریپت در بافت اپیتلیال روده، سایت های جذب آمینواسیدها را افزایش می دهد. از طرفی پری بیوتیک باعث جلوگیری از چسبندگی میکروب های مضر به پرزهای روده از طریق اتصال به گیرنده های کربوهیدراتی سطحی آنها می شوند، از این رو مانع کلونیزاسیون باکتری ها و اشغال سطح انتروسیت ها می شوند. بنابراین سطح در دسترس برای جذب مواد مغذی مانند آمینواسیدها افزایش می یابد.

از طرفی، میکروبیوتای موجود در دستگاه گوارش در ورود اسیدهای آمینه به گردش خون برای استفاده در کل بدن میزبان تأثیر می گذارند. تغییرات در ترکیب و فراوانی باکتری‌های دستگاه گوارش، ممکن است عملکرد و فیزیولوژی و متابولیسم میزبان را تغییر دهد. پری بیوتیک ها بر تغییر فراوانی و فعالیت باکتری های دستگاه گوارش اثرگذار هستند و با توجه به نقش میکروبیوتا در متابولیسم آمینواسیدها باعث بهبود یا جلوگیری از وقوع برخی از سندرم های متابولیکی نیز می شوند.

انتقال مواد در جهت خلاف شیب غلظت و شیب الکتریکی، نیازمند مصرف انرژی است که انرژی آن از عملکرد پمپ های سدیم-پتاسیم ATPase تآمین می شود. جذب آمینواسیدها از لومن روده به خون توسط ناقل های پروتئینی در غشا از طریق هم انتقالی با پمپ سدیم-پتاسیم انجام می شود. پمپ سدیم-پتاسیم یکی از ATPaseهای نوع P است که در غشای تمام سلول‌های جانوری وجود دارد و با هیدرولیز هر مولکول ATP، سه یون سدیم را از سلول خارج و دو یون پتاسیم را وارد سلول می‌کند. در نتیجه به ازای هر ATP یک بار الکتریکی مثبت از سلول خارج می‌شود. ساختار این پمپ از دو زیر واحد آلفا و دو زیرواحد بتا تشکیل شده است. زیر واحد آلفا دارای سه جایگاه برای سدیم و زیر واحد بتا دارای دو جایگاه برای پتاسیم است. از آنجایی که جذب اسيدهاي آمينه از حفره ي روده به جريان خون، به صورت رسانش فعال صورت پذيرفته و نیاز به انرژی دارد، بنابراین وجود پتاسیم برای حفظ کارایی پمپ های سدیم-پتاسیم ATPase ضروری است. از طرفی تامین پتاسیم آلی به دلیل فراهمی زیستی مناسب تر می تواند بر بهبود عملکرد پمپ های وابسته به پتاسیم تاثیر بگذارد.

اسید آمینه مِتیونین

متیونین اولین اسید آمینه ضروری برای رشد در طیور است. اسیدآمینه متیونین نقش‌های مهمی در سیستم‌های زنده ایفا می‌کند. در تنظیم متابولیسم بدن، رشد و تولید مثل نقش بسزایی دارد به تولید هورمون‌های مختلفی مانند هورمون رشد و انسولین کمک می‌کند و در رشد و سلامت موثر است. متیونین در فرآیندهای بیولوژیکی مختلفی از قبیل سنتز پروتئین، تبدیل به سایر اسیدهای آمینه گوگرددار، انتقال گروه متیل برای متیلاسیون، واسطه شدن در مسیرهای متابولیک و سنتز پلی آمین‌ها دارد و از این جهت سبب بهبود عملکرد رشد در جوجه‌ها می‌شود. کمبود آمینو اسید متیونین در طیور می‌تواند منجر به اختلالات هورمونی و کاهش تولید شود. در جوجه‌های گوشتی، کمبود متیونین منجر به کاهش خوراک مصرفی و در نتیجه کاهش وزن آنها به علت عدم تعادل اسیدهای‌آمینه می‌شود.

نقش اسیدآمینه دی-ال مِتیونین در سیستم ایمنی طیور

اسید‌آمینه مِتیونین نقش کلیدی در ایمنی هومورال و سلولی طیور دارد و باعث افزایش تعداد لنفوسیت‌ها و سنتز مولکول‌های موثر مانند ایمنوگلوبولین، نیتریک اکساید، لیزوزیم و اجزای سیستم کمپلمان می‌شود. بنابراین متیونین می‌تواند به مقاومت پرندگان در برابر بیماری‌ها کمک کند. کمبود متیونین در جیره جوجه‌های گوشتی می‌تواند باعث تضعیف عملکرد سیستم ایمنی سلولی شده و در نتیجه باعث کاهش جمعیت سلول‌های T در تیموس می‌شود که خود موجب کاهش اینترلوکین و افزایش سلول‌های آپوپتوتیک می‌شود. از طرفی این اسید‌آمینه به عنوان دهنده گروه متیل، و به عنوان پیش‌ساز گلوتاتیون در طیور در فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی شرکت می‌کند. گلوتاتیون تری پپتیدی است که منجر به کاهش رادیکال‌های آزاد اکسیژن در درون سلول‌ها شده و در نتیجه سلول‌ها را از تنش اکسیداتیو محافظت می‌کند.

قسمت اعظم تکامل سیستم ایمنی در اواخر زندگی جنینی جوجه رخ می‌دهد. از این رو وضعیت تغذیه مادر اثر مهمی روی سیستم ایمنی جوجه دارد. رشد غدد بورس و تیموس نسبت به سایر اندام‌های طیور سریع‌تر انجام می‌شود و بنابراین این نکته خیلی مهم است که در اوایل رشد سطوح مناسبی از پروتئین مورد نیاز در اختیار طیور قرار بگیرد. کمبود پروتئین در این مرحله موجب رشد و توسعه نامناسب اندام‌های لنفوئیدی می‌شود. همچنین متیونین مانند سیستئین به عنوان یک آمینواسید حاوی گوگرد، برای حفظ مورفولوژی روده، سنتز کراتین و پروتئین پر نیز مفید است.