انتقال گاوهای شیری از دوره خشکی به زایش و متعاقب آن آغاز شیردهی یک دوره بحرانی محسوب میشود که مدیریت صحیح تغذیه در این دوره بر سلامت، تولید مثل و در نهایت موفقیت عملکرد گاو در کل دوره های شیردهی نقشی تعیین کننده دارد. کاهش انرژی مصرفی در پی کاهش مصرف خوراک، و افزایش نیاز دام به مواد مغذی جهت رشد و توسعه جنین در دوره خشکی و تولید شیر بعد زایش، دام را در یک وضعیت تعادل منفی انرژی مواجه میسازد (شکل 1).
(شکل 1) در این حالت دام مستعد بسیاری از اختلالات متابولیک نظیر کتوز، کبد چرب، تب شیر، جابهجایی شیردان و جفتماندگی خواهد بود.
بیماری کتوز (استونمیا) یک اختلال متابولیکی مرتبط به افزایش تقاضای گلوکز درگاوهای شیری است که بهطور معمول 2 تا 7 هفته بعد از زایش رخ میدهد و باعث زیانهای اقتصادی نظیر افزایش هزینههای درمان، کاهش شیر تولیدی، اختلال در بازدهی تولید مثل و افزایش حذف دامها به دامدار میگردد. نیاز بالا به گلوکز در اوایل شیردهی جهت سنتز لاکتوز و چربی شیر (از طریق تأمین (NADPH و از طرفی کاهش جذب گلوکز به علت کاهش خوراک مصرفی باعث هایپوگلایسمی میشود، سیستم متابولیک بدن برای تأمین این کسری انرژی، به ذخایر چربی بدن روی میآورد لذا بافت چربی به شکل اسیدهای چرب غیراستریفه (NEFA) بسیج میشوند (شکل 2)، این اسیدهای چرب به کبد منتقل شده و در آنجا طی کاتابولیسم به اجسام کتونی نظیراستون، استواستات و بتاهیدروکسی بوتیرات تبدیل میشوند در این حالت علائم کتوز بروز میکند، همچنین تجمع اسیدهای چرب منجر به بروز کبد چرب میشود و توان کبد را برای گلوکونئوژنز کاهش میدهد که این خود بیماری کتوز را تشدید میکند.
مونوپروپیلن گلایکول1 (MPG) یک ترکیب گلوکوژنیک (آنتی کتوژنیک) است که با خوراندن آن به دام، بخشی از آن در شکمبه به پروپیونات متابولیزه می شود، بخشی دیگر از تخمیر شکمبه ای گریخته و جذب می شود و از طریق جریان خون به کبد رسیده و در آنجا ابتدا از طریق مسیر لاکتالدهاید و متعاقب آن اکسیداسیون به لاکتات تبدیل می شود که نهایتاً لاکتات از طریق گلوکونئوژنز به گلوکز تبدیل می گردد. استفاده از این ترکیب گلوکزساز با تغییر واکنش های متابولیسمی بدن و افزایش ترشح انسولین، مانع از فعالیت آدنیلات سیکلاز در بافت چربی می شود. لذا تجزیه بافت چربی کاهش می یابد. بنابراین از افزایش غلظت NEFA خون (شکل 3) و تجمع آنها در کبد و تولید اجسام کتونی جلوگیری به عمل می آید. همه این اثرات در نهایت موجب کاهش وقوع کتوز و کبد چرب خواهند شد. مطالعات نشان داده اند که اضافه کردن پروپیلن گلایکول به جیره در دوره انتقال باعث افزایش معنی دار تولید پروپیونات در شکمبه می شود (در مقایسه با افزایش سهم کنسانتره جیره) که این پاسخ بیشتر انسولین در خون را سبب می شود.
علاوه بر پروپیلن گلایکول، دو ترکیب گلیسرول و پروپیونات کلسیم دو پیش ساز مهم گلوکز ساز در محصولات تجاری مورد استفاده میباشند. مطابق تحقیقات انجام شده گلیسرول که از محصولات فرعی ساخت بیودیزل است، قابلیت تبدیل شدن به گلوکز را دارد اما اگر مقادیر آن در هر کیلوگرم ماده خشک جیره بیش از 2 تا 4 گرم افزایش یابد میتواند تولید اجسام کتونی را تشدید کند. با این حال، بسیاری از محصولات موجود دارای مقادیر بیش از دامنه توصیه شده گلیسرول میباشند که میتواند اثرات سوء داشته باشند. از طرفی تحقیقات نشان میدهند که پروپیونات کلسیم در غلظتهای بالا قادر است اثرات خود را اعمال کند این در حالی است که غلظتهای بالاتر این ترکیب سبب کاهش pH محتویات شکمبه شده که خود فرآیند تخمیر را مختل میکند.
GL-Part 100 ® حاوی ترکیبات پیش ساز گلوکز است که به سرعت طی فرآیند گلوکونئوژنز در بدن به گلوکز تبدیل میشود لذا تغذیه آن به گاوها 21 روز قبل تا 21 روز پس از زایش سبب بهبود تعادل انرژی و حفظ سطح ایدهآل گلوکز خون در گاوهای نزدیک زایش شده و در نتیجه آن اختلالات کتوز و کبد چرب کاهش می یابد.
گروه های دامی هدف: گاوهای شیری دوره انتقال
سرانه مصرف: : 100 گرم
نوع بسته بندی: کیسه 25 کیلوگرمی
شکل محصول: پودر
زمان مصرف: سه هفته قبل تا سه هفته بعد از زایش
مدت انقضا: 12 ماه
شرایط نگهداری: در جای خشک و خنک و به دور از تابش مستقیم نور خورشید نگهداری گردد
کارشناسان خدمات تخصصی قبل و پس از فروش به منظور مشاوره و پیشنهاد جیرههای متوازن و اقتصادی، ارایه راهکارهای اجرایی و تخصصی در امر پرورش و انجام خدمات آزمایشگاهی به صورت رایگان در خدمت پرورش دهندگان گرامی هستند.
از روش های زیر میتوانید با ما در ارتباط باشید:
آدرس : اصفهان، خیابان جی، ابتدای خیابان تالار – سپاهان دانه پارسیان
تلفن : 32306830-031 | 40 خط
سامانه ندای مشاور : 35080-031
آدرس پست الکترونیک : info [at] sepahandaneh [dot] com