آلودگی مایکوتوکسین ها غالبا از طریق مصرف خوراک به بدن انسان و دام منتقل شده و به عنوان یک عامل زیست محیطی مضر، منجر به ایجاد آسیب های جدی به سلامت و بروز مشکلاتی در بهداشت مواد غذایی می شود. این ترکیبات که به عنوان متابولیت های ثانویه توسط قارچ ها تولید می شوند سالانه زیان های های اقتصادی قابل توجهی مانند افت کیفیت خوراک دام و طیور و افزایش تلفات را به همراه دارند. این سموم علاوه بر مصرف مستقیم خوراک آلوده با منشا گیاهی ( از جمله علوفه، غلات و …)، می توانند از طریق محصولات حیوانی آلوده (مانند بافت های حیوانی، فرآورده های لبنی و تخم مرغ و …) نیز به صورت غیر مستقیم وارد زنجیره غذایی انسان شده و عوارض جدی را به همراه آورند.
عوارض تغذیه دام و طیور با جیره آلوده به مایکوتوکسین ها
کاهش مصرف خوراک
بروز مشکلات در تولید مثل
کاهش عملکرد سیستم ایمنی
افزایش مرگ و میر
استفاده از مواد جاذب تحت عنوان توکسین بایندر به همراه جیره به دلیل دارا بودن توجیه اقتصادی و عملکرد مناسب، در صنعت پرورش دام و طیور متداول ترین روش است. نسل جدید توکسین بایندر شرکت سپاهان دانه، با به کار گیری ساختارهای رسی فعال شده، ترکیبات آلی جاذب و محصولات زیست فعال با عدم اخلال در جذب مواد مغذی، و جذب هم زمان سموم قطبی و غیر قطبی طیف وسیعی از مایکوتوکسین ها را جذب کرده و به صورت پایدار این سموم را تا خارج شدن از دستگاه گوارش حفظ می کند.