تریپتوفان

در بسیاری از منابع، تریپتوفان به عنوان سومین اسیدآمینه محدودکننده در جیره‌ مرغ گوشتی بر پایه ذرت و کنجاله سویا معرفی شده است. علاوه بر این، به‌دلیل محتوای پایین تریپتوفان در ذرت، به ‌راحتی می‌تواند در جیره‌های برپایه ذرت و کنجاله سویا کمبود پیدا کند که این امر منجر به عدم توانایی در رسیدن به پتانسیل کامل عملکرد تولید می‌شود. افزودن تریپتوفان به جیره بالاتر از استانداردهای NRC می‌تواند به‌طور قابل توجهی عملکرد رشد، ایمنی و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی را در جوجه‌های گوشتی بهبود بخشد.
بهره‌وری، عملکرد سیستم ایمنی، وضعیت آنتی اکسیدانی و کیفیت گوشت و تخم‌مرغ را می‌توان با مکمل‌های اسیدهای‌آمینه‌ای که بطور معمول در خوراک طیور اضافه نمی‌شوند، بهبود بخشید. درک اثرات این آمینو اسیدهای ضروری می‌تواند تولیدکنندگان خوراک دام و طیور را ترغیب کند تا آن‌ها را به عنوان افزودنی در جیره بگنجانند. یکی از این اسیدهای آمینه تریپتوفان (Trp) است. اهمیت تریپتوفان به طور مستقیم به نقش آن در آنابولیسم پروتئین و به طور غیر مستقیم با متابولیت‌های آن مانند سروتونین و ملاتونین مرتبط است. بنابراین، تریپتوفان می‌تواند بر ترشح هورمون‌ها، رشد اندام‌های ایمنی، تولید و کیفیت گوشت و تخم مرغ در طیور پرورش‌یافته تحت شرایط کنترل‌شده یا تحت استرس تأثیر بگذارد.
جیره طیور بایستی حاوی غلظت مناسبی از اسیدهای آمینه محدود کننده به منظور بهینه سازی ویژگی‌های اقتصادی باشد تا به تولیدکنندگان امکان افزایش بهره‌ وری اقتصادی را بدهد. غلات منابع اصلی انرژی در جیره طیور هستند اما غلظت تریپتوفان در آن ها کم است. علاوه بر این، در شرایط خاص نظیر استرس و بیماری، سطح انتقال‌دهنده‌های اسید آمینه، جذب و نگهداری اسیدهای آمینه در طیور کاهش می‌یابد؛ بنابراین، افزودن اسیدهای آمینه محدود کننده مانند تریپتوفان به جیره در مقابله با این عوامل استرس زا و افزایش بهره وری نقش بسزایی خواهد داشت.
تریپتوفان به دلیل نقش مهمی که در بیوسنتز پروتئین و نیز مولکول‌های کلیدی نظیر سروتونین، ملاتونین، اسید کینورنیک و اسید کینولینیک ایفا می‌کند و نیز به علت اثراتی که در تنظیم فاکتور رشد شبه انسولین 1، کورتیکوسترون، کورتیزول و ترشح پروتئین شوک حرارتی 70 دارد به عنوان یک اسید آمینه ضروری برای طیور شناخته می‌شود. استفاده از مکمل تریپتوفان در خوراک با کاهش اثر عوامل استرس‌زا، فعال‌سازی سیستم ایمنی و وضعیت آنتی‌اکسیدانی، عملکرد تولیدی و کیفیت گوشت را بهبود می‌بخشد.
در طیور، سطح کافی از تریپتوفان برای حفظ رشد طبیعی اندام‌های لنفاوی و فولیکول‌های تخمدان و همچنین برای حمایت از باکتری‌های مفید غالب مانند لاکتوباسیل‌ها، بیفیدوباکتری‌ها و انتروکوک‌ها مورد نیاز است. بنابراین، کاهش در تولید تخم‌مرغ، وزن تخم‌مرغ، توده تخم مرغ، باروری و درصد جوجه‌ درآوری، اختلال در ضریب تبدیل غذایی در مرغ‌های تخمگذ ار و جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره‌های دارای کمبود تریپتوفان گزارش شده است.

تریپتوفان و بهره وری

غلظت بهینه اسید‌آمینه در جوجه‌های گوشتی راهکاری برای کاهش سطح پروتئین خام و به حداکثر رساندن عملکرد و مدیریت هزینه خوراک است. توجه محققین در حال حاضر معطوف به نیاز خاص اسید آمینه در جوجه‌های گوشتی است. به طور خاص، گلوتامین، تریپتوفان و آرژنین از جمله “اسیدهای آمینه فعال زیستی” مهم هستند و در بسیاری از واکنش‌های بیوشیمیایی مهم و متنوع مرتبط با فیزیولوژی طبیعی پرنده شرکت می‌کنند. ال-تریپتوفان یک اسید آمینه ضروری است و در بیوسنتز پروتئین و نیاسین موثر است. افزایش سطح تریپتوفان به بیش از سطح احتیاجات جوجه‌های گوشتی می‌تواند منجر به افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و بهبود ضریب تبدیل خوراک شود. این اثر ممکن است به عملکرد تریپتوفان به عنوان پیش‌ساز نوروترانسمیتر سروتونین مربوط باشد. مشخص است که سروتونین که در مغز تولید می‌شود، بر مصرف خوراک حیوانات تأثیر می‌گذارد. تریپتوفان پیش‌ساز دخیل در سنتز ملاتونین است. ملاتونین با افزایش سطح بیان ژن هدف پستانداران راپامایسین (m-TOR) و بیوسنتز پروتئین، تجدید سلول‌های تخمدان را تقویت می‌کند متابولیسم ملاتونین همچنین با افزایش ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل و فعال‌سازی آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان مانند سوپراکسید دسموتاز همراه است. این هورمون همچنین می‌تواند موجب بهبود تخمک‌گذاری و افزایش تعداد فولیکول‌ها شود، که می‌تواند تولید تخمک را در مرغ‌های مسن افزایش دهد. فاکتور رشد شبه انسولین 1 با بهره‌وری پرندگان گوشتی مرتبط است. تریپتوفان ترشح فاکتور رشد شبه انسولین 1 را تنظیم می‌کند که می‌تواند رابطه میان استفاده از تریپتوفان در خوراک و عملکرد رشد طیور را توضیح دهد.

تریپتوفان و ایمنی

تغذیه مناسب تأثیر مثبتی بر سیستم ایمنی دارد. مطالعات نشان داده که کمبود یا مازاد پروتئین یا آمینو اسیدهای ضروری خاص در پستانداران و پرندگان می‌تواند منجر به تغییر در پاسخ‌های ایمنی شود. در میان آمینو اسیدها، هر دو آمینو اسید آرژنین (Arg) و تریپتوفان (Trp) تأثیر مثبتی بر پاسخ ایمنی سیستمیک پرندگان دارند. سطوح مناسب Arg و Trp به صورت جداگانه عملکرد رشد و وضعیت سلامتی را در پرندگان بهبود بخشیدند.
ملاتونین به عنوان متابولیت تریپتوفان، رشد سلول‌های ایمنی را تحریک می‌کند که این مسئله می‌تواند توضیح دهد که چرا تریپتوفان در ایمنی پرندگان نقش دارد. تغذیه با جیره‌های غذایی که حاوی غلظت‌های نامناسب تریپتوفان هستند، به دلیل افزایش ترشح کورتیکواستروئید (کورتیزول) موجب بروز استرس فیزیولوژیک می‌شوند، که می‌تواند به دلیل سرکوب تولید لنفوسیت‌ها و ترویج آپوپتوز، باعث کندی رشد اندام‌های لنفاوی شود که در نتیجه تولید آنتی‌بادی‌ها کاهش می‌یابد. در مقابل، تولید آنتی‌بادی‌ها و اینترفرون و تولید ایمونوگلوبولین ترشحی مخاطی 1(sIgA) A افزایش یافته و همچنین کاهش شاخص ضایعه در طحال و بورس فابریسیوس پس از دو برابر کردن توصیه (1994)NRC برای غلظت تریپتوفان در جوجه‌ها نشان می‌دهد که تریپتوفان در تنظیم عملکرد سد روده‌ای نقش دارد.
تریپتوفان و استرس
تریپتوفــان ترشح کورتیکوسترون، کورتیزول، پروتئین شوک حرارتی 70 و سروتونین را در شرایط فیزیولوژیکی طبیعی تنظیم می‌کند این هورمون‌ها وضعیت استرس را در طیور تعیین می‌کنند استرس ناشی از حمل و نقل منجر به افزایش ترشح کورتیکواستروئید و پروتئین شوک حرارتی 70، همچنین تولید گونه‌های فعال اکسیژن و اکسیداسیون لیپیدها می‌شود. اما تریپتوفان می‌تواند یک مکمل خوراکی مهم برای افزایش بیوسنتز آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان مانند گلوتاتیون پراکسیداز باشد که به یکپارچگی غشای ماهیچه‌ای و افزایش ظرفیت نگهداری آب کمک می‌کند و بنابراین، موجب کاهش پیامدهای استرس در طیور می‌شود.

تریپتوفان و ویژگی های کیفی تخم مرغ

از بین شاخص‌های مختلف کیفیت تخم‌مرغ، کیفیت پوسته تخم‌مرغ (ضخامت، چگالی و وزن پوسته تخم‌مرغ) و ترکیب تخم‌مرغ (نسبت زرده و آلبومین) تحت تأثیر غلظت تریپتوفان در جیره قرار می‌گیرد. جیره غذایی باید حداقل 0.18% تریپتوفان داشته باشد تا سطح پروتئین کل و کلسیم را در خون افزایش دهد. تریپتوفان در جیره غذایی طیور غلظت فاکتور رشد شبه انسولین 1 را افزایش و سطوح کورتیکوسترون را کاهش می‌دهد. فاکتور رشد شبه انسولین 1 بیان ژن اووآلبومین را تنظیم می‌کند، در حالی که کورتیکوسترون بیان ژن اووآلبومین را کاهش می‌دهد، که ممکن است به طور مثبت تولید اووآلبومین (جزء اصلی آلبومین تخم مرغ) را منعکس کند. و نشان می‌دهد که چگونه تریپتوفان ممکن است بر ترکیب آلبومین تخم مرغ تأثیر بگذارد. سطح مناسبی از تریپتوفان باید در جیره مرغ‌های تخمگذار برای متعادل کردن متابولیسم چربی و جلوگیری از کبد چرب موجود باشد.
جیره‌های غذایی که حاوی غلظت‌های ناکافی از اسیدهای آمینه هستند، تولید لیپوپروتئین‌های با چگالی بسیار کم (VLDL) را در کبد متوقف کرده و فعالیت این گیرنده‌ها را در فولیکول‌های زرده کاهش می‌دهند که این امر منجر به کاهش وزن فولیکول زرده می‌شود. سطوح ناکافی تریپتوفان در جیره طیور ترشح سروتونین را سرکوب و باعث ترشح کورتیزول، کورتیکوسترون و پروتئین شوک حرارتی می‌شود. بنابراین، وضعیت فیزیولوژیکی پرندگان تحت تنش قرار می‌گیرد و این منجر به سنتز اسیدهای چرب بیشتر به دلیل افزایش فعالیت اسید چرب سنتاز، با تجمع چربی در کبد و محوطه شکمی می‌شود که با افزایش غلظت تری‌گلیسیرید در کبد و وزن نسبی آن و همچنین تغییرات مورفولوژیکی و بافتی در کبد نشان داده می‌شود.
علاوه بر این، کاهش غلظت‌های پلاسمایی لیپوپروتئین با چگالی بسیار کم و ویتلوژنین (پیش‌ساز زرده) و همچنین بیان ضعیف ژن آپولیپوپروتئین B و آپولیپوپروتئین با چگالی بسیار کم در کبد بر رشد فولیکول تأثیر منفی می‌گذارد. ملاتونین متابولیت تریپتوفان است که جذب Ca2+ را در جوجه‌های تحت استرس بهبود می‌بخشد و همچنین ظرفیت آنتی اکسیدانی روده، ترشح موسین، سنتز مجدد سلول‌های اپیتلیوم روده، ترشح آنزیم‌های گوارشی، بافت شناسی و مورفولوژی ساختاری روده، ناقل کربوهیدرات‌ها و اسیدهای آمینه، و باکتری‌های مفید روده را بهبود می‌بخشد. ملاتونین می‌تواند جذب مواد مغذی مانند Ca2+ را افزایش دهد و به افزایش سطح کلسیم در خون و کیفیت پوسته تخم مرغ کمک کند. در شرایط استرس ظرفیت جذب بالای Ca2+ توسط ملاتونین القا می‌شود.

تریپتوفان و کیفیت گوشت

به دلیل نقش تریپتوفان در حفظ یکپارچگی عملکردی غشای سلولی عضلانی و کاهش از دست دادن آب درون سلولی با فعال کردن آنزیم‌های آنتی اکسیدانی مانند گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز همچنین سرکوب پراکسیداسیون چربی و غشای سلولی، با افزایش سطح تریپتوفان در جیره آبداری گوشت افزایش می‌یابد.
پروتئین جزء اصلی آنزیم‌ها از جمله آنتی اکسیدان‌ها است و تریپتوفان مانند سایر اسیدهای آمینه، به تولید پروتئین کمک می‌کند. همچنین به عنوان یک پیش‌ساز در تولید کوآنزیم نیکوتین آمید آدنین دی نوکلئوتید و شکل فسفریله آن که برای بازیافت آنزیم‌های آنتی اکسیدانی مانند گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز القا می‌شود کمک می‌کند علاوه بر این، عملکرد گوشت و درصد لاشه با افزایش سطوح تریپتوفان افزایش می‌یابد که احتمالاً به دلیل افزایش رسوب پروتئین در نتیجه ترشح تحریک شده فاکتور رشد شبه انسولین 1 است.
فاکتور رشد شبه انسولین 1 استفاده از اسیدهای آمینه و گلوکز را ارتقا می‌دهد، در نتیجه منجر به افزایش آنابولیسم پروتئین و کاهش تخریب پروتئین از طریق کاهش سطح بیان mRNA کاتپسین B و پروتئاز 20S می‌شود. کورتیکوسترون سنتز پروتئین را سرکوب می‌کند و تجزیه پروتئین‌ها را افزایش می‌دهد. مکمل تریپتوفان در جیره باعث کاهش ترشح کورتیکوسترون می‌شود که می‌تواند سنتز پروتئین را تقویت کرده و از تجزیه پروتئین‌ها جلوگیری کند. علاوه بر این، تأثیر تریپتوفان بر متابولیسم پروتئین با افزایش تولید فاکتور رشد شبه انسولین 1 و جلوگیری از سنتز کورتیکوسترون ممکن است توضیح دهد که چرا آلبومین تخم مرغ تحت تأثیر سطح تریپتوفان جیره در مرغ‌های تخمگذار قرار می‌گیرد.
بهبود بهره‌وری، ایمنی و کیفیت گوشت و تخم مرغ در طیور با استفاده از مکمل‌ تریپتوفان به عوامل مختلفی از جمله غلظت تریپتوفان در جیره، زمینه ژنتیکی و وضعیت فیزیولوژیکی پرنده بستگی دارد. بنابراین، ابتدا باید در هنگام فرموله کردن جیره طیور احتیاجات تریپتوفان طبق دستورالعمل احتیاجات سویه در نظر گرفته شود. تنظیم جیره‌های غذایی مبتنی بر مواد غذایی فقیر از تریپتوفان مانند پودر گلوتن ذرت و/یا ژلاتین به عنوان منابع پروتئین منجر به علائم کمبود تریپتوفان می‌شود و اضافه کردن تریپتوفان در رفع احتیاجات، مؤثر است. افزودن تریپتوفان به جیره طیور تحت استرس همچنین می‌توانــــد وضعیت فیزیولوژیکی پرندگان را تعدیل و بهره‌وری، ایمنی و کیفیت گوشت و تخم مرغ را افزایش بخشد.

آنالیز ترکیبات موجود در ال-تریپتوفان +K

تریپتوفان +K حاوی آمینواسید تریپتوفان غنی‌شده با پتاسیم آلی و اسیدهای آلی است. یکی از ویژگی‌های بارز این محصولات، بهبود میزان جذب و افزایش سرعت جذب آمینواسیدهاست. اسیدهای آلی موجود در این محصول به بهبود سلامت روده، افزایش تکثیر سلول‌های اپیتلیال، بهبود یکپارچگی روده و افزایش ارتفاع پرزها کمک کرده و در نهایت به افزایش سطح جذبی دستگاه گوارش منجر می‌شود.
وجود پتاسیم آلی در ترکیب این محصول نیز از دیگر ویژگی‌های آن‌هاست. انتقال مواد در جهت مخالف شیب غلظت و شیب الکتریکی نیازمند مصرف انرژی است که این انرژی از عملکرد پمپ‌های سدیم-پتاسیم ATPase تأمین می‌شود. جذب آمینواسیدها از لومن روده به خون توسط ناقل‌های پروتئینی در غشا و از طریق هم‌انتقالی با پمپ سدیم-پتاسیم انجام می‌گیرد.
با توجه به اینکه جذب اسیدهای آمینه از روده به خون به صورت رسانش فعال صورت می‌گیرد و به انرژی نیاز دارد، وجود پتاسیم برای حفظ کارایی پمپ‌های سدیم-پتاسیم ATPase حیاتی است و این امر می‌تواند تأثیر مثبتی بر روند جذب این آمینواسید داشته باشد.

بنا به توصیه متخصص تغذیه دام و طیور جهت استفاده از این محصول در جیره،‌ با کارشناسان تخصصی تماس و مشورت فرمایید.