آب از دیرباز به عنوان مایه اصلی حیات و نماد زندگی بوده است. با توجه به نقش بی بدیل این ماده حیاتی در رشد، تولید و سلامت موجودات زنده، تأمین آب سالم (آبی که عاری از مواد شیمیایی و عوامل بیماری زا است) یکی از موضوعات بسيار مهم در مدیریت بهداشت مزارع پرورش طیور می‌باشد. تأمین کیفیت آب مزارع مرغداری یکی از مهمترین عوامل تأثیر گذار در دستیابی به عملکرد مطلوب طیور در یک دوره پرورشی است؛
این مطالعه با هدف ارزیابی پارامترهای شیمیایی مؤثر بر کیفیت آب مصرفی در واحدهای پرورشی طیور در سراسر کشور انجام گرفت.
برای این منظور، نمونه های جمع آوری شده از آب مصرفی مرغداری های مناطق مختلف کشور توسط کارشناسان واحد خدمات تخصصی پس از فروش شرکت سپاهان دانه برای تعیین PH، کل مواد جامد محلول در آب(TDS)، کلرید سدیم (NaCl)، سدیم، هدایت الکتریکی (EC) و pH مورد بررسی قرار گرفتند. کلیه اطلاعات در نرم افزار CRM ثبت شد؛ آنالیز واریانس پارامترها به روش طرح آشیانه‌ای و برای مقایسه میانگین‌ها از آزمون چند دامنه‌ای دانکن استفاده شد.
در ارزیابی انجام شده مشخص گردید که کیفیت آب مزارع مرغداری در نواحی مختلف کشور اختلافات چشمگیری با یکدیگر و با دامنه استاندارد تعیین شده برای این پارامترها دارد؛
سطح سدیم، کل مواد جامد محلول (TDS) و pH آب در آب های بسیاری از استان های کشور بالاتر از محدوده قابل پذیرش قرار داشت. این نتایج نشان داد کنترل کیفیت آب مزارع از الزامات هر واحد پرورشی در آغاز دوره است که علاوه بر پیشگیری از بروز بسیاری از بیماری‌ها در گله، افزایش بازدهی دوره پرورش و بهبود عملکرد پرندگان را به دنبال خواهد داشت.
در صورت عدم دسترسی واحد پرورشی به آب سالم و با کیفیت حداقل اقدام ممکن، توجه به سطح مواد معدنی در جیره و نوع خوراک مصرفی توسط متخصصین تغذیه می‌باشد تا از بروز آنتاگونیسم ناشی از هرگونه کمبود یا بیش بود و بدنبال آن بروز بیماری و کاهش عملکرد پرندگان پیشگیری شود.
