امروزه صنعت پرورش طيور به‌‌عنوان يکي از مهمترين صنايع در حال رشد به شدت مورد توجه قرار گرفته و تقاضا جهت محصولات حاصل از اين صنعت نيز به طور چشمگيري افزايش يافته است. از مهمترين مشخصات صنعت دامپروري امروز، افزايش تراکم دام و طيور در مزارع جديد، اعمال مديريت-هاي خاص علمي در اين مزارع،کوشش در جهت بهبود ضريب تبديل غذايي و تسريع در رشد دام و طيور مي‌باشد. اما اين افزايش سريع در بازدهي توليد و تغيير در نظام طبيعي زندگي دام و طيور، هرگز بدون هزينه نبوده است. شيوع سريع انواع بيماري‌ها و پيدايش ناهنجاري‌هاي متابوليک از ثمرات پرورش صنعتي دام و طيور مي‌باشد (Britton و همکاران، 1964).
يکي از راه‌حل‌هاي مفيد جهت بهبود وضعيت سيستم ايمني و کاهش حساسيت حيوانات به بيماري‌هاي عفوني، استفاده از محرک‌هاي سيستم ايمني مي‌باشد (Liu، 1999). کمبودهاي مزمن و شديد مواد مغذي، پاسخ‌هاي ايمني را دچار اختلال نموده و حساسيت به بيماري‌هاي عفوني را افزايش مي‌دهند. کمبودهاي شديد مواد مغذي به‌خصوص زماني براي سيستم ايمني زيان‌آور هستند که در اوايل زندگي و در زمان توسعه بافت‌هاي لنفوئيدي اوليه و تکامل سيستم ايمني رخ دهند (Kirk، 1997).
قابليت دسترسي تجاري به اسيدهاي آمينه‌اي مانند متيونين، ليزين و ترئونين، امکان کاهش سطح پروتئين جيره را تا موقعي فراهم مي‌کند که نيازهاي آمينواسيدي طيور براي نگهداري و رشد بافت‌ها تأمين گردد. کاهش سطح پروتئين جيره، بازده استفاده از نيتروژن را بهبود بخشيده و دفع نيتروژن را کاهش مي‌دهد. هم‌چنين تحمل حرارتي طيور را در محدوده حرارتي بالا، بهبود بخشيده و سطح آمونياک را در بستر کاهش مي‌دهد. اما همزمان با کاهش سطح پروتئين جيره، ترکيب آمينواسيدي جيره بايد با نيازهاي آمينو-اسيدي طيور براي نگهداري و رشد پيوسته بافت‌ها به منظور به دست آوردن عملکرد بهينه، مطابقت پيدا کند.
در دهه 90 ميلادي مطالعات درباره سطح نياز ترئونين، بازده ترئونين در جيره‌هاي با پروتئين پايين، مسيرهاي آنزيمي براي کاتابوليسم ترئونين و تأثير اين اسيد‌آمينه بر سيستم ايمني آغاز گرديده که تا به امروز نيز اين مطالعات ادامه داشته و در حال بررسي جزئيات مربوط به اثرات بيولوژيک ترئونين مي باشند (Kidd و همکاران، 1996).
استفاده از ترئونين در جيره دام‌هاي اهلي از هنگام انتشار گزارش‌هايي حاکي از افزايش عملکرد توليدي و بهبود ترکيب محصولات حيواني (Baylan و همکاران، 2006) اهميت بيشتري يافته است. گزارش شده که مصرف ترئونين باعث افزايش عملکرد توليدي در جوجه‌هاي گوشتي (Ciftci و همکاران، 2004) و مرغ-هاي تخمگذار (Faria و همکاران، 2002) و نيز افزايش قدرت سيستم ايمني در جوجه‌هاي گوشتي (Jahanian، 2010) مي‌گردد.